ଶ୍ୟାମ ଚିନ୍ତା, ଶ୍ୟାମ ଧ୍ୟାନ, ଜପ ଶ୍ୟାମ ନାମ।
ଯା ଚିତ୍ତେ ଚଢିଛି ବାରେ ରଙ୍ଗ ସେ ଭାବର,
ଆବର ରଙ୍ଗର ତାର ନାହିଁ ଦରକାର।
କ୍ଷଣିକ ଓ ଜିର୍ଣଧର୍ମୀ ରଙ୍ଗ ସଂସାରର,
ତଡିତ ସମ ପ୍ରଜ୍ଵଳିତ କ୍ଷୁଦ୍ର ପ୍ରାଣ ତାର।
ହରି-ରଙ୍ଗ ରବି ସମ ନିତ୍ୟ ଉଦ୍ଭାସିତ,
ଚିତ୍ତ ଚୈତନ୍ୟକୁ ସଦା କରେ ଆଲୋକିତ।
ହରି-ରଙ୍ଗ-ପ୍ଲୁତ ଚିତ୍ତେ ସର୍ବଦା ସନ୍ତୋଷ,
ଯେଣୁ ନ ଥାଏ ତହିଁରେ କାମନାର ବିଷ।
ଚନ୍ଦ୍ରାଲୋକ ସମ ସେ ଭାବ ଆନନ୍ଦଦାୟକ,
ଧ୍ୟାନ ମାତ୍ରେ ନାଶ କରେ ଯେତେ ଦୁଃଖ ଶୋକ।
ଶୁଦ୍ଧ, ସୁଦୃଢ, ସମ୍ପନ୍ନ ରଙ୍ଗ ଭକତିର,
ଚଢିଲେ ବୁଡିଲା ଜ୍ଞାନ, ଧ୍ୟାନ ଜଗତର ।
ବିଲୀନ ଅଦୃଶ୍ୟ, ଗୁପ୍ତ, ଗଭୀର ଶାଶ୍ଵତ,
ଆତ୍ମା ସହ ବିଜଡିତ ଏହା ଦେହାତୀତ।
ତାହାରି ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ଭିନ୍ନ ନ ଚାହେଁ ସେ ମନ,
ଯେ ବାରେ କିଙ୍କର ପଣେ କରେ ସମର୍ପଣ।
No comments:
Post a Comment