ପରସ୍ପରରେ ସମର୍ପଣ ।
ଭକ୍ତ ସନ୍ତୋଷେ ତୋ ପ୍ରଯତ୍ନ,
ତୋ ତୋଷେ ତୁଷ୍ଟ ତାର ମନ।
ଭକତ ମନ ବୃନ୍ଦାବନ,
ଆରାଧ୍ୟଙ୍କର ବାସସ୍ଥାନ।
ଗାଇଲେ ନ ସାରିବ ଗାଥା,
ସେ ଦିବ୍ୟ ରମ୍ୟ ଲୀଳା କଥା।
ତୋ ଭକ୍ତ ମାଧବେନ୍ଦ୍ର ପୁରୀ,
ଜିଏଁ ତୋ ପଦ ଅନୁସରି।
ଠାବ ତା ପୂଣ୍ୟ ବୃନ୍ଦାବନ,
ତୋ ବିନୁ ଭାବ ନାହିଁ ଆନ।
ଚଳିଲେ ଜଗନ୍ନାଥଧାମ,
ଯେ ଚାରି ଧାମେ ସର୍ବୋତ୍ତମ
ତୋ ପୂଜା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟେ ଚନ୍ଦନ,
ନେବାକୁ ସ୍ଥିର କରି ମନ।
ନବଦ୍ଵୀପରେ କରି ଠାବ,
ପୂଜିଲେ ସନ୍ତୋଷେ କେଶବ,
ରେମୁଣା କରି ଆଗମନ,
କଲେ ଗୋପୀନାଥ ଦର୍ଶନ।
ମନ୍ଦୀରେ ଦେଖି ଖିରି ଭୋଗ,
ହୋଇଲା ମନରେ ସରାଗ,
"ବୃନ୍ଦାବନରେ ଏ ସମାନ,
ଭୋଗେ ସେବନ୍ତି ମୁଁ ମୋହନ।
ପାଆନ୍ତି ଯେବେ ଟିକେ କ୍ଷୀର,
ଜାଣନ୍ତି ବିଧି ପ୍ରସ୍ତୁତିର,
ଯେ ଭୋଗେ ତୁଷ୍ଟ ପ୍ରଭୁ ମନ,
ସେ ଭୋଗ ଦ୍ୟନ୍ତି ଦୈନନ୍ଦିନ ।"
ଭକ୍ତର ଧ୍ୟାନ ସର୍ବଦା ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଥାଏ ।
No comments:
Post a Comment