ଐଶ୍ଵରିକ କୃପାରୁ ମୁଁ ଯେ ଧନଦା ।
ଐକ୍ୟ ଭାଇ ଭଉଣୀ ସହ ତୁମ୍ଭର,
ଐନ୍ଦ୍ରଜାଲିକ ମୋ ସହ ବ୍ୟବହାର ।
ଓଜସ୍ଵିତା ତୁମର ସର୍ବ ବିଦିତ
ଓତଃପ୍ରୋତ ମୁଁ ସେଥିରେ ଜଗନ୍ନାଥ।
ଓଜର ତୁମ ଠାରେ ହେ ଆଦିମୂଳ,
ଓଥରା ପରି ଘରୁ ବାହାରି ଗଲ ।
ଔଦ୍-ବାହିକ ସମ୍ବନ୍ଧ ମନେ ନ କରି,
ଔଦାସ୍ୟ ଭାର୍ଯ୍ୟା ପ୍ରତି କଲ ଶ୍ରୀହରି ।
ଔଚିତ୍ୟ ଅନୌଚିତ୍ୟ ଧ୍ୟାନ ନ କରି,
ଔଦାର୍ଯ୍ୟ ଛାଡି ଘରୁ ଗଲ ବାହାରି।
ରୁଚିକର ନ ହେଲା ମହାପ୍ରସାଦ,
ରୁଚି ରଖିଲ ଆଉ କାହିଁ ଗୋବିନ୍ଦ ।
ରୁଷିଙ୍କ ଧ୍ୟାନାତିତ ଜଗତପତି,
ରୁଚିକର କି ଏହା ତୁମ୍ଭର ପ୍ରତି ?
ଲୁଚି ପଳାଇଗଲ ଗୁଣ୍ଡିଚା ଘର,
ଲବଣୀଚୋର ଚୌର ଗୁଣ ତୁମର ।
କେଳି କଦମ୍ବ ନୁହେଁ ମୋ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର
କାହ୍ନା କୁଟିଳ କିବା ହେଲ ଠାକୁର ?
କହିବି କାହାକୁ ମୁଁ ମୋ ମନ କଥା,
କହିବା-ଶୁଣିବା-ଲୋକ ଦେଲେ ଯା ବ୍ୟଥା ।
କରମ ମୋର ମନ୍ଦ ବିଧାତା ବାମ,
କାନ୍ଦି ମରିବା ସିନା ମୋହର କର୍ମ ।" କ୍ରମଶଃ......
ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ...
(୧) ନୀଳାଦ୍ରିବିଜେ-୧ ଅ ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷରରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଆ ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷରରେ ସମାପନ ହୋଇଛି।
ନୀଳାଦ୍ରିବିଜେ-୨ ଇ ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷରରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଏ ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷରରେ ସମାପନ ହୋଇଛି।
ନୀଳାଦ୍ରିବିଜେ-୩ ଐ ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷରରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ କ ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷରରେ ସମାପନ ହୋଇଛି।
(୨)ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରର ପ୍ରତ୍ୟେକ ନୀତି ମାନବୀୟ, ଏହା ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଲୀଳା ଖେଳା । ତେଣୁ ବାହୁଡା ଅବସରରେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ କଳିକୁ ମାନବୀୟ କରିବାର ମୋର ପ୍ରୟାସ । "ଯେ କୃଷ୍ଣ ସେ ଜଗନ୍ନାଥ" ଏହି କଥା ପ୍ରତି ନୀଳାଦ୍ରିବିଜେ ଲେଖିବା ସମୟରେ ମୋର ସର୍ବଦା ଧ୍ୟାନ ରହିଛି ।
No comments:
Post a Comment