କିଛି କାଳ ପରେ,
ହୋଇ ଯିବି ବୃନ୍ତଚ୍ୟୁତ ।
ନିରୀହ ବିଶ୍ଵାସେ
ମନ ବଳାଇଛି,
ତୋ ପଦେ ଆଶ୍ରା ଅଚ୍ୟୁତ।
ଜାଣେନା ମୋ ପାଶେ,
ଅଛି କି ସେ କର୍ମ,
କଢାଇ ନେବ ମୋ ପଥ।
ବାହିନେବ ମୋତେ,
ତୋ ଦିଗେ ଅଚିରେ,
ପୂର୍ଣ ହେବ ମନୋରଥ ।
ତୁ ହିଁ ବିଚାରକ,
ମୋ କଲା କର୍ମର,
ମୋ ମାଲିକ ଜଗନ୍ନାଥ ।
କୃପା ତୋର ହେଲେ,
କରୁଣାବତାର,
ଲଭିବି ପଦ ବୈକୁଣ୍ଠ।
ବିଦ୍ୟମାନ ସୃଷ୍ଟି,
ଯାହାର ଅଧୀନ
ତୁ ହିଁ ସେହି ପୂର୍ଣ ସତ୍ୟ ।
ସକଳ ଆତ୍ମାର,
ଆକାଙ୍ଖିତ ଲକ୍ଷ୍ୟ,
ତୋ କରୁଣାର ଅମୃତ।
No comments:
Post a Comment