ଭବିଷ୍ୟତେ ପାରିବନି ଫେରି,
ପଥ ହୁଡା ବାଟୋଇ ସେ,
ମୋ ଠିକଣା ଯାଇଛି ପାଶୋରି।
ଏଇ ଘର ଏ ଅଗଣା,
ତାର ଯେବେ ଯିବ ମନେ ପଡି,
ପଥ ଖୋଜି ଆସିବ ସେ,
ନିଶ୍ଚେ ଦିନେ ପଚାରି ପଚାରି ।
ବାନ୍ଧି ଆଣିବ ମୋ ପାଶେ,
ତାକୁ ବଳେ ମୋ ସ୍ନେହର ଡୋରି,
ଶୁଦ୍ଧ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସମ୍ପର୍କ,
କେହି କି ବା ରହେ ଛାଡି କରି ।
ସକାଳୁ ଋଷିଲା ଲୋକ,
ସଞ୍ଜ ବେଳା ଆସେ ଯେବେ ଫେରି,
ନ ଧରନ୍ତି ଦୋଷ ତାର,
କୁହନ୍ତି ସେ କରିଦେଲା ଡେରି ।
ମନ ମୋ ବିକଳ ସଦା,
ଖାଲି ତାକୁ ହେଉଅଛି ଝୁରି,
କେମିତି ଅଛି ମୋ ମିତ,
ଆଶଙ୍କାରେ ମନ ହୁଏ ଘାରି।
ଯେତେ ଦୂରେ ଥାଉ ପଛେ,
ସାହା ତାର ହୁଅନ୍ତୁ ଶ୍ରୀହରି,
ସକୁଶଳ ରହିଥାଉ,
ଏଇଟୁକୁ କାମନା ମୋହରି ।
No comments:
Post a Comment