ମୋ ମନ ରଥର ସାରଥି,
କି ପାଇଁ ଭାବିବି ପ୍ରଭୁ,
ଜୀବନର ଯା' ହେବ ଗତି।
ପରମର ଆଶ୍ରା ପାଇ,
ଆତ୍ମା ମୋ ରହିବ ଆଶ୍ଵସ୍ତ,
ଦିବା ନିଶି ତୁମ ଧ୍ୟାନେ,
ଏ ଅଧମ ରହିଥିବ ବ୍ୟସ୍ତ।
ହୋଇ ବିସ୍ମୟ ବିମୁଗ୍ଧ,
ପାଇବି ଅଦ୍ଭୁତ ଆନନ୍ଦ,
ହେବି ପଛେ ତୋ ସ୍ନେହରେ,
ହରି ହେ ଉନ୍ମତ୍ତ ଉନ୍ମାଦ।
ଏହା ହିଁ ତ ସେହି ଲକ୍ଷ୍ୟ,
ଏଇ ମୋ' ଜୀବନର ସ୍ଵପ୍ନ,
ଯାହା କଳି ଚାଲିଥିଲା,
ସତତ ମୋ ବିଦଗ୍ଧ ମନ ।
No comments:
Post a Comment