ତୋଳି ମନଲୋଭା ସୁର ସୁନ୍ଦର,
ଫେରୁଛନ୍ତି ଗୋଷ୍ଠରୁ କୃଷ୍ଣ ନଟବର,
ଅସ୍ତାଚଳେ ରବି ଲୁଚିବାକୁ ତତ୍ପର।
ଅସ୍ତଗାମୀ ରବିଙ୍କର ପ୍ରତିଫଳନ,
କରିଛି ଯମୁନାଙ୍କ ଲୋହିତ ବଦନ
ଜଣା ପଡୁଛି ଯାହା ତାହାଙ୍କ କଦନ,
ପିତୃ ବିୟୋଗରେ ରୁଷ୍ଟ କନ୍ୟାଙ୍କ ମନ ।
ରବି ବିଶ୍ରାମ ପାଇଁ ହେବାରୁ ଉଦ୍ୟତ,
ଚନ୍ଦ୍ର ଦ୍ୱୟ ହେଇଲେ ଗୋପେ ଉପଗତ,
ତାରାପତି ବ୍ୟୋମ ପଥରେ ଉପସ୍ଥିତ,
କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ବ୍ରଜପଥେ ହେଲେ ଉଦିତ ।
ଗୋପେ ଉତ୍ପତ୍ତି ପୂଣ୍ୟ ଥିବାରୁ ପ୍ରାରବ୍ଧ,
ପ୍ରାପ୍ତି ଅର୍ଥେ ଶ୍ରୀହରିଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ସାନିଧ୍ୟ,
ଯେଣୁ ଜାଣିଛନ୍ତି ଗୋବୃନ୍ଦ ଏହି ଭେଦ,
କୃଷ୍ଣ ନିକଟତା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵନ୍ଦ ।
ଆତ୍ମସାତ କରିବାକୁ ସେ ବଂଶୀ ସ୍ଵନ
ଗୋ କୁଳ ମଧ୍ୟେ ନୀରବତା ବିଦ୍ୟମାନ
ବତ୍ସାଙ୍କ ବ୍ୟଗ୍ର ନାଦେ ନାହିଁ ତାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ,
ପାର୍ଥିବ ଆବେଗଠୁଁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵ ସେ ମୋହନ ।
No comments:
Post a Comment