କାଠ ଖଣ୍ଡେ ଜଳିବାର ଦେଖି,
ମନ ମୋର ହେଲା ଟିକେ ଦୁଃଖି
ମୁଁ ବି ତ ଦିନେ ଏହି କାଠ ପରି
ଜଳି ଯିବି, ଯେବେ ଯିବି ମରି ।
ତେବେ କିସ ପାଇଁ ଏତେ ମାନ,
ଏତେ ଅଭିମାନ, ମନ ପାପାଚ୍ଛନ୍ନ,
କଣ ପାଇଁ ମିଛ ଖଚ, ଶତ୍ରୁତା, ମିତ୍ରତା
ଖଳ ବୁଦ୍ଧି, ଲୁଚାଲୁଚି,ଛଳପୂର୍ଣ କଥା।
କାହିଁ ଅବା ଏତେ ମୋହ ମାୟା,
କି ପଛରେ ମନ ହୁଏ ବାୟା,
ଯେବେ ସବୁ ଦିନେ ଜଳି ଯିବ,
ଯେବେ ଏହା ହିଁ ମୋ ଭବିତବ୍ୟ।
ମନ ମୋର ହେଲା ଟିକେ ଦୁଃଖି
ମୁଁ ବି ତ ଦିନେ ଏହି କାଠ ପରି
ଜଳି ଯିବି, ଯେବେ ଯିବି ମରି ।
ତେବେ କିସ ପାଇଁ ଏତେ ମାନ,
ଏତେ ଅଭିମାନ, ମନ ପାପାଚ୍ଛନ୍ନ,
କଣ ପାଇଁ ମିଛ ଖଚ, ଶତ୍ରୁତା, ମିତ୍ରତା
ଖଳ ବୁଦ୍ଧି, ଲୁଚାଲୁଚି,ଛଳପୂର୍ଣ କଥା।
କାହିଁ ଅବା ଏତେ ମୋହ ମାୟା,
କି ପଛରେ ମନ ହୁଏ ବାୟା,
ଯେବେ ସବୁ ଦିନେ ଜଳି ଯିବ,
ଯେବେ ଏହା ହିଁ ମୋ ଭବିତବ୍ୟ।
No comments:
Post a Comment