ଦୁନିଆ ଚିନ୍ତାରେ,
ହୁଏ ମନ ଇତସ୍ତତଃ,
ସେହି ସମୟରେ,
ତୋ ଭାବରୁ ଦୂରେ,
ରହେ ଚିତ୍ତ ଜଗନ୍ନାଥ।
ସେ ବିଷ ସମୟ,
ଆହେ ଲୀଳାମୟ,
ବେଳୁଁ ବେଳୁଁ ହେଉ କ୍ଷୟ,
ତୋ ଭାବ ଅମୃତ,
ଢାଳି ଅପ୍ରମିତ,
କର ତାକୁ ପୂଣ୍ୟମୟ।
ଦୂର ହୋଇଯାଉ,
ଭଙ୍ଗୁରର ଚିନ୍ତା,
ଆସୁ ଶାଶ୍ଵତ ଭାବନା,
ସ୍ଥିର ହେଉ ଚିତ୍ତ,
ତୋ ପୂଣ୍ୟ ଚରଣେ,
ନ ହୁଏଁ ମୁଁ ଆନମନା ।
No comments:
Post a Comment