ମନର ଉନ୍ମୁକ୍ତ କପାଟ ଦେଇ,
ଭାବନାର ଘୋଡା ମାନେ,
ଦୌଡିଚାଲିଲେ ତୁମ ଆଡକୁ,
ଅନୁରାଗର ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ।
ସେମାନେ ରହିଲେନି ସିନା ମୋ କବଳରେ,
ତୁମେ କିନ୍ତୁ ବଡ ଚତୁରତାର ସହ,
ଲଗାମ କଷି ରଖି ଦେଲ,
ନିଜ ମନର ଅସ୍ତାବଲରେ ।
ମୋ କପାଟ ଆଜି ଉନ୍ମୁକ୍ତ,
ମୋ ଅସ୍ତାବଲ ଆଜି ଶୂନ୍ୟ,
ଆଉ ତୁମ ଘୋଡା ମାନେ
ଏବେ ବି ଏଠି ପ୍ରତୀକ୍ଷିତ ।
No comments:
Post a Comment