ଭକ୍ତ ମନ ହଂସକୁ ମୃଣାଳ ପ୍ରାୟ ।
ଧୀର ଧାରଣକୁ ମଧୁର ପାୟସ,
ମୁଢ ଚାରଣକୁ କଟୁଯୁକ୍ତ ବାଂଶ ।
ସ୍ଵାର୍ଥୀ, ଛଳି, ଛିଦ୍ରାନ୍ଵେଷୀଙ୍କୁ ସେ ବିଷ,
ବିଷୟାବଶକୁ ଆକାଶ କୁସୁମ,
ସନ୍ୟାସୀ ମନ ପାଇଁ ପରମ ଧାମ ।
ଯୁବା ଚିନ୍ତାକୁ ଅଗମ୍ୟ ଗିରି ଶୃଙ୍ଗ,
ଅସୀମ ନଭ ସେ ମୋ ମନ ବିହଙ୍ଗ ।
ଯେ ପକ୍ଷୀ ସେ ନଭେ ଉଡେ ଯେତେ ଦୂରେ,
ସେ ତାର ତେତେ କଳନା କରି ପାରେ ।
ଖୁବ୍ ଭଲ ଲାଗିଲା, ସୁନ୍ଦର୍ ଉପସ୍ଥାପନା,,,,
ReplyDelete